Alligators spotten

Gisteren was een geweldige dag. Van conferentieruimte naar moeras. Vandaag kom ik het conferentiegebouw niet uit, maar gisteren was er tijd om de natuur in te gaan. Het was spec-ta-cu-lair! Ongelooflijk, slechts 20 minuten rijden vanaf het centrum stap je op een ‘airboat’, zo’n moerasbootje met een enorme vliegtuigpropellor achterop. De gids zit dan als op een hoge troon voor de propellor en stuurt de boot met een enorme snelheid naar het moeras. Onze gids, Amerikaanser kan bijna niet - hij zag er uit als een broer van de mannen van ZZ Top - is verknocht aan het gebied. En hij houd van alligators. Tot mijn verbazing zagen we om de 100 meter een kleine of grote alligator. Deze dieren zijn volgens de gids van een vriendelijke krokodillensoort. Om dat te bewijzen haalde hij een zak marshmallows uit zijn vest en begon ze te voeren. In eerste instantie had ik daar wat moeite mee, alsof je in een dierentuin bent. Hij deed dat om te laten zien dat mensen niet zo bang hoeven zijn voor alligators. Het werkte wel, nadat hij een van de dieren op de snuit een kus had gegeven ga je toch anders kijken naar zo’n vervaarlijk uitziend dier. (Even voor het thuisfront – ik hield m’n handen netjes binnen de boot haha).

De gids vertelde dat hij het moeras wekelijks zag slinken, en dat er een conferentie was in de stad die daar over ging. Hij hoopte dat er nu echt wat zou gebeuren om het op te lossen. Ik zal mijn best doen, riep ik, toch ook wel een beetje trots dat ik hier misschien een steentje aan bij kan dragen. Er moet echt wat gebeuren. Niet alleen voor de alligators, maar ook voor de stad. Behalve als kustverdediging is het gebied ook nog eens essentieel voor de visserij. Volgens de gids groeit 70% van alle garnalen en vissen uit de zee van New Orleans tot Cuba, op in deze kustgebieden. De visindustrie is big business hier en haalt 60% van z’n vis uit die zee. Ieder half uur verdwijnt er een voetbalveld aan moerasgebied.

Onze ZZ topper zag maar één oplossing; baggeraars moeten slib opspuiten. Alles wat uit de rivier wordt gebaggerd moet volgens hem rechtstreeks het moeras in worden gespoten. Klonk me bekend in de oren, in Nederland spuiten we ook miljoenen kub zand per jaar langs de kust om strand en duinen, onze natuurlijke kustbescherming, op peil te houden. Toch gebeurt dat hier nog nauwelijks. Misschien is dit wel een kans?

Gisterochtend, voor de alligatortrip, zat ik om 9 uur ’s ochtends met bijna 200 man al te luisteren naar Nederlandse experts. Zo’n opkomst had ik niet verwacht zo vroeg op zaterdagochtend. Men heeft echt belangstelling voor wat we in Nederland doen. Even bekroop me wel het gevoel dat er wel een erg mooi beeld van de Hollandse aanpak werd geschetst. Zo zou de Hollandse bevolking in de laatste jaren zijn voorgelicht dat het aanpakken van waterproblemen niet alleen voor de overheid is, maar dat burgers daar zelf ook voor moeten werken. Zo werd als voorbeeld genoemd dat Nederlanders regentonnen gebruiken om in de zomer voldoende water voor de tuin te hebben. Nou, bij mij in de buurt zijn niet veel regentonnen. Waarschijnlijk doelde men op het programma ‘leven met water’, maar ik vraag me af hoeveel Nederlanders zich er echt van bewust zijn geworden dat we zelf ook moeten zorgen voor betere wateropvang.

Ik ga nu bagels met slappe koffie halen als ontbijt. Leven met koffie, dat heb ik wel geleerd. Ik heb zin in vandaag, ben benieuwd hoe groen de congresgangers de delta willen aanpakken.